Metoda operacja przepukliny pachwiny sposobem Desardy
Przepuklina pachwinowa polega na wydostawaniu się przez kanał pachwinowy zawartości jamy brzusznej pod skórę w pachwinie lub do worka mosznowego.
Za przyczynę przepukliny uważa się osłabienie tylnej ściany kanału pachwinowego. Metody operacyjne różnią się sposobem wzmocnienia tej tylnej ściany kanału pachwinowego. W metodzie Desardy wykorzystane są do tego własne tkanki chorego
Przy przepuklinie tylna ściana kanału pachwinowego jest słaba i dziurawa, co jest przyczyną tej choroby. Inaczej zbudowana jest przednia ściana kanału pachwinowego – zwykle jest silna, zdrowa. Sposób Desardy polega na przemieszczeniu tej zdrowej tkanki w miejsce uszkodzonej.
Kreski na rysunku obok – to zaznaczony przebieg włókien w obrębie rozcięgna czyli przedłużenia mięśnia. Tak wygląda zdrowe rozcięgno mięśniowe przedniej ściany kanału pachwinowego, którym można wzmocnić tylną ścianę kanału pachwinowego.
Początkowe etapy operacji przepukliny pachwinowej przebiegają tak samo, niezależnie od stosowanej metody. Kanał pachwinowy zostaje otwarty poprzez rozcięcie rozcięgna (przedniej ściany kanału pachwinowego na dwie części). Odsłaniany jest worek przepuklinowy („wypreparowany”), jeżeli w przepuklinie są jelita – przesuwane są do jamy brzusznej. Bardzo duży worek przepuklinowy się wycina, mniejsze worki – zagłabia się do jamy brzusznej. Kolejne etapy są różne w zależności od metody operacji.
Po przecięciu skóry i tkanki podskórnej nad kanałem pachwinowym – rozcięta zostaje przednia ściana kanału pachwinowego – rozcięgno mięśnia skośnego brzucha
Górno-przyśrodkowa część rozdzielonego rozcięgna zostaje przyszyta do więzadła pachwinowego
Rozcięgno, które było od przodu do kanału pachwinowego zostaje przemieszczone i tworzy tylną ścianę kanału. Osłania kanał pachwinowy od wnętrza jamy brzusznej.
Po takich zeszyciu w połączonych tkankach (rozcięgno mięśnia oraz więzadło pachwinowe) jest duże napięcie; za jakiś czas jedna lub obie zeszyte części na pewno w jakimś miejscu by się rozdarły i doszło by do nawrotu przepukliny. W celu zlikwidowania tego napięcia 3 cm powyżej i równolegle do linii szwów wykonuje się nacięcie w powięzi. Powstaje pasek powięzi – obu końcami połączony z własną tkanką. Aby powstały pasek pozostał na miejscu przyszywa się jego górną cześć do mięśnia będącego pod powięzią.
Końcowy efekt – wytworzenie paska na zdjęciach operacyjnych, po stronie prawej to samo zdjęcie z oznaczeniami
Film z Youtube przygotowany przez dr M. Desardę jest tutaj. Ma on ograniczenia wiekowe (jest dla dorosłych) a więc można go oglądać po zalogowaniu się na Youtube
Dr M. Desarda w 2005 roku prowadził w Bydgoszczy szkolenie i wykonywał pokazowe operacje
Wyniki operacji metodą Desardy
Badania przeprowadzone w kierowanej przeze mnie Klinice Chirurgii Ogólnej i Endokrynologicznej CM UMK dowodzą, że jest to dobra metoda operacyjna.
Chorzy po operacji przez 3 lata byli kontrolowani. Wyniki ich leczenia były takie same, jak po wszczepieniu siatki w met. Lichtensteina:podobnie niewielka jest liczba nawrotów przepuklin (2-3%) oraz małe bóle pooperacyjne.
Nie było różnicy w czasie powrotu do formy fizycznej, powrotu do aktywności domowe, zawodowej i sportowej. Nawroty przepukliny po operacji Desardy wystąpiły jedynie, gdy operację przeprowadził chirurg z małym doświadczeniem operacyjnym. Wyniki badania prawie 300 chorych – obserwowanych po operacji przez minimum 3 lata – zostały opublikowane w międzynarodowym czasopiśmie medycznym. Pierwsza strona publikacja w piśmie World Journal of Surgery (po ang.) jest obok.
Praca naukowych na temat leczenia met. Desarda jest niewiele (wykres ze słupkami obok obrazuje ile prac rocznie jest na ten temat publikowanych). Nie można niestety liczyć na to, że badania sfinansuje jakiś producent siatek.
Na swojej oficjalnej stronie dr Desarda wskazuje m. in. mnie, jako osobę rekomendowaną do wykonywania operacji swoją techniką.
